Review: Άννα Βίσση - ''Αγάπη είναι εσύ''(...Καρβέλα!)

Δύο χρόνια μετά το ''Απαγορευμένο'' και τις θετικές κριτικές που απέσπασε και πέντε ολόκληρα χρόνια μετά την τελευταία ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά Βίσση - Καρβέλα με το ''Nylon'', η διαχρονικότερη ελληνίδα σταρ επιστρέφει στην καλλιτεχνική αγκαλιά του μέντορα της Νίκου Καρβέλα. Οι αντιδράσεις πολλες και διαφορετικές. Σε άλλους έλλειψε η ''διφορετική'' ματιά του Καρβέλα στα τραγούδια της Άννας, άλλοι περίμεναν να συνεχίσει να συνεργάζεται με νέα παιδιά. Παρόλα αυτά το comeback του μουσικού διδύμου έγινε και μάλιστα με τον πιο αντισυμβατικό τρόπο. Με ένα κομμάτι που όποιος συνθέτης κι αν το έγραφε θα συναντούσε αντιδράσεις με το που θα κυκλοφορούσε και που έγινε και ο τίτλος ολόκληρου του δίσκου τελικά. Το ''Αγάπη είναι εσύ'' και οι στίχοι του ''αγάπη είναι τα κομμένα νυχια που πετάς...το σουσάμι απ'το κουλούρι στις σχισμούλες των δοντιών σου'' συζητήθηκαν, κατακρίθηκαν και έκαναν ακόμα και τους fans της Άννας να αναρωτηθούν ποιός ο λόγος της ύπαρξης αυτού του κομματιού. Η ίδια απάντησε οτι είναι κάτι καινούριο και το καινούριο πάντα προκαλεί ενώ δεν δίστασε να το χαρακτηρίσει ''επιθετικά ευαίσθητη ποίηση''. Η Άννα ως αναγνωρισμένη καλλιτέχνις στο χώρο έχει κάθε δικαίωμα να τραγουδά οτι την εκφράζει αλλα και αυτοί που αντιδρούν σε τέτοιου είδους νεοτερισμούς έχουν το δικαίωμα απλά να αγνοούν την ύπαρξη αυτού του κομματιού. Είναι απο ποιά μεριά θα το δεις!

Στο σύνολο του ο δίσκος δεν έχει προκλητικό στίχο αλλα η ιδιαίτερη έκφραση του Καρβέλα είναι κάτι παραπάνω απο φανερή σε όλο το album - με κορύφωση το κομμάτι ''Βαμπίρ'', διασκευή παλιότερου τραγουδιού του Νίκου Καρβέλα απο τον τελευταίο προσωπικό του δίσκο και στο οποίο η αγάπη και ο πόνος της παρομοιάζεται με...βαμπίρ που δεν πεθαίνει! Αυτό το στοιχείο του δίσκου κάνει την δουλειά αυτή πολύ προσωπική και πιο κοντινή στους σκληροπυρηνικούς fans της που θα βρουν ενδιαφέρουσα αυτή την Καρβελική στιχουργική ιδιαιτερότητα. Για τους υπόλοιπους όμως που απαρτίζουν το ελληνικό μουσικόφιλο κοινό θα υπάρξουν στιγμές στον δίσκο που θα ξενίσουν αρκετά γι'αυτό και εύλογη είναι η απορία που δημιουργείται: γιατί να κυκλοφορήσεις ένα τόσο προσωπικό δίσκο με εφημερίδα; Επίσης ένα άλλο ''ψεγάδι'' που βρίσκουμε σχεδόν σε όλες τις κυκλοφορίες με εφημερίδα είναι ο περιορισμένος αριθμός κομματιών. 10 εδώ - ευτύχως δεν είχαμε το φαινόμενο Θεοδωρίδου με μόνο 8(!). Βέβαια υπάρχει και η οπτική του λίγα και καλά.

Στα πολύ θετικά του cd η ομοιογένεια του, πράγμα εξαιρετικά σπάνιο για δίσκους καλλιτεχνών όπως η Βίσση που κινούνται σε πολλά και διαφορετικά μουσικά μονοπάτια. Εδώ με εξαίρεση το μοναδικό λαικό κομμάτι του δίσκου, την ''Προτεραιότητα'' και το έθνικ λαικότροπο ''Όαση'' (στα κορυφαία κομμάτια του δίσκου το συγκεκριμμένο) όλο το υπόλοιπο album έχει ροκ κατεύθυνση με σκοτεινή διάθεση κάτι που πρώτη φορά παρατηρείς σε δουλειά τραγουδιστή αυτού του είδους και ειδικότερα σε δουλειά της Άννας. Στα best of the best κομμάτια του δίσκου όπως προανέφερα η καταπληκτική ''Όαση'', το ατμοσφαιρικό ''Έτσι μόνο αξίζει'' που παρουσιάζεται και μοναδικά στο show της Άννας στο Αθηνών Αρένα, το ''Στα κρυφά'' που ιντριγκάρει μιλώντας για μια γυναίκα που έχει στη ζωή της την μοναδική, αληθινή αγάπη αλλα δεν μπορεί να αντισταθεί στο φιλί του παράνομου έρωτα με την Βίσση να δείχνει πόσο πολύ της πάει κι η πιο σκληρή ροκ πλευρά απο το ''Ακόμα μία'' ως σήμερα ενώ πολύ όμορφο, τρυφερό και νοσταλγικό είναι και το ''Σαν το ντο και το σι'' που θυμίζει λίγο και την Βίσση του ''Απαγορευμένου''. Τέλος αναμφισβήτητα η επιτυχία του δίσκου είναι το τραγούδι που σχεδόν με το που κυκλοφόρησε το cd παίχτηκε καθολικά απο τα περισσότερα μεγάλα ραδιόφωνα, το ''Δεν θα υπάρξει άλλο'' το πρώτο τραγούδι στην δισκογραφία της Βίσση στο οποίο ραπάρει η ίδια - και όχι όπως στον προηγούμενο πειραματισμό της με το είδος στο ''Έρωτα ή πόλεμο'' που άφηνε την ''σκληρή'' δουλειά στον Βουρλιώτη. Εδώ η Βίσση ακολουθεί το ''αυστηρό'' ύφος του δίσκου και δεν διστάζει να ξεφύγει εντελώς απο το δικό της πεδίο σε ένα κομμάτι που ''πατάει'' πάνω στο στυλ του ''Empire state of mind'' της Alicia Keys. Και η Βίσση ανταποκρίνεται άψογα στην πρόκληση. Αυτό μπορείς να πεις οτι είναι και το κομμάτι που ουσιαστικά είναι η νέα πρόταση του δίσκου - και όχι τελικά το ''Αγάπη είναι εσύ''. Στο εξώφυλλο η Άννα απλή και σκεφτική και τα χέρια του Νίκου να αγγίζουν τα πλήκτρα του πιάνου πίσω της. Απλό αλλα πετυχημένο σε αυτό που θέλει να εκφράσει.

Στην τελική ακρόαση αυτού του δίσκου φτάνεις στο συμπέρασμα οτι πρόκειται για μια καλή δουλειά που αρχικά σε ξενίζει γιατι ακούς μια Βίσση πιο καρβελική απο ποτέ και ένα Καρβέλα να γράφει στη Βίσση πιο ''εκκεντρικά'' και εσωτερικά απο ποτέ - ίσως και ο ενθουσιασμός της επανασύνδεσης να έπαιξε το ρόλο του - στη συνέχεια όμως διαπιστώνεις οτι αυτό δεν είναι κακό, απλά δεν απευθύνεται στο mainstream κοινό τόσο όσο στους fans ή και ακόμα στην ίδια την Βίσση και τον Καρβέλα. Άλλωστε η Άννα απέδειξε πέρσι και πρόπερσι περίτρανα τι μπορεί να κάνει αν συνεργαστεί με συνθέτες που θέλουν ακόμα να αφορούν τους περισσότερους. Τα τραγούδια ωστόσο στα οποία στάθηκα πιο πάνω μπορούν άνετα να ακουστούν και να αγαπηθούν απο τον οποιοδήποτε ακροατή που δεν ψάχνει τη Βίσση του σουξέ αλλα της μελωδίας και της δυνατής ερμηνείας. Αν κάνω βέβαια ένα σχόλιο ως ένας άνθρωπος που παρακολουθεί χρόνια τη Βίσση ως την πιο αγαπημένη του ελληνική φωνή, θεωρώ πως την προτιμώ στο δρόμο που άνοιξε με το ''Απαγορευμένο''. Με προσεγμένο στίχο και όχι τόσο ''σκληρή'' όπως βγαίνει πια με τον Καρβέλα. Αλλα δική της είναι η καριέρα, δική της η ανάγκη να συνεργάζεται με ένα συνθέτη και κάθε απόφαση της σεβαστή. Το ''Απαγορευμένο'' πάντως θα συνεχίσει να παίζει συχνά τα βράδια στα ακουστικά μου - στα διαλείμματα του ''Αγάπη είναι εσύ''!

Αγαπημένος στίχος απο το album:

''Σαν το ντο και το σι δυο, νότες μαζί που υποφέρουνε

σαν το ντο και το σι, που δεν ξέρουν γιατί κι ομως ξέρουνε

σε λόγια και χρόνια στο μυαλό ξεχασμένα μην γυρνάς το κλειδί

γιατι το ξέρεις δεν κλείνουν τα τραύματα

όσα κι αν κάνουμε θαύματα

χάνεσαι χάνομαι κι είμαστε πάντα εδώ...''

Ακούστε εδώ ένα mix με όλα τα τραγούδια του album και σχηματίστε την δική σας άποψη!