''Mihalis'': Μια ακόμη προσπάθεια Έλληνα τραγουδιστή για επιτυχία εκτός συνόρων

Αρκετοί Έλληνες τραγουδιστες την τελευταία 10ετία - 15ετία προσπάθησαν να ανοίξουν τα φτερά τους εκτός συνόρων και να ξεκινήσουν μια ''δεύτερη'' καριέρα στο εξωτερικό. Το κακό βέβαια ηταν οτι στις περισσότερες περιπτώσεις αυτή η προσπάθεια γινόταν όχι απο τα πρώτα χρόνια της καριέρας τους αλλα αφού είχαν συμπληρώσει αρκετά χρόνια παρουσίας στο χώρο και περισσότερο με μια διάθεση ''θα κάνω διεθνή καριέρα και παράλληλα θα κάνω και μπουζούκια''. Εν συντομία η διεθνή καριέρα αντιμετωπίστηκε απο τους σύγχρονους Έλληνες τραγουδιστές ως προέκταση της εγχώριας επιτυχίας τους και σχεδόν ποτέ ως κάτι καινούριο ή μια νέα καριέρα απο το μηδέν. Και αυτός είναι ίσως και ο λόγος που δεν είδαμε κάποιον να ξεχωρίζει εκτός Ελλάδας όλα αυτά τα χρόνια. Μαζί βέβαια με το γεγονός οτι οι μουσικές που επέλεγαν για τις διεθνείς τους απόπειρες στην συντριπτική πλειοψηφία δεν προσέφεραν τίποτα καινούριο μουσικά αλλα ''παπαγάλιζαν'' μουσικές και στυλ που ήδη υπήρχαν χρόνια σε Ευρώπη ή Αμερική.

Οι σημαντικότερες προσπάθειες μέχρι σήμερα έγιναν:

>>>απο την Άννα Βίσση το 1997 με το single στην Αυστραλία ''Forgive me this'' και 3 χρόνια μετά με την πανευρωπαική κυκλοφορία του ολοκληρωμένου αγγλόφωνου album ''Everything i am'' τo 2000. Η επιτυχία ήρθε όμως το 2005 με το digital single ''Call me'' που έφτασε ως το νο1 του Hot dance music club chart και το νο2 του Hot dance airplay chart του Αμερικάνικου Billboard την Άνοιξη του 2005. Το 2006 συμμετέχει στη Eurovision με την μπαλάντα ''Everything'' και παρά την απογοητευτική για πολλούς 9η θέση το cd single με το κομμάτι κυκλοφόρησε σε Φιλανδία και Σουηδία όπου μάλιστα έφτασε ως το νο24 του επίσημου chart πωλήσεων. Τέλος τη φετινή χρονιά, μέσα στο φθινόπωρο αναμένεται η επίσημη κυκλοφορία ως digital single και video clip ενός ντουέτου με τον θρύλο των Eurythmics Dave Stewart, με τίτλο ''Leap of faith''.

>>>από την Δέσποινα Βανδή το 2003 με το single ''Gia'' το οποίο γνώρισε μεγάλη επιτυχία σε Αμερική και σε χώρες της Ευρώπης φθάνοντας ως το νο1 του Αμερικάνικου Billboard chart και μπαίνοντας σε υψηλές θέσεις στα charts αρκετών άλλων χωρών κάνοντας τη Δέσποινα να ''αγγίξει''έστω και για λίγο το ''όνειρο'' μιας διεθνούς αναγνώρισης. Μια καλή πορεία την ίδια χρονιά είχε και το single της ''Opa Opa'', μια διασκευή του γνωστού 90s κομματιού του Νότη Σφακιανάκη σε σύνθεση Γιώργου Αλκαίου. Μετά την ''αποτυχία'' όμως του ''Come along now'' το 2004 εκτός συνόρων η Δέσποινα δεν ξαναπροσπαθεί για κάτι έξω πλήν του κομματιού ''I believe it/Olo lipis'' το 2006 και μιας αγγλόφωνης εκδοχής του single ''Κάλαντα'' το 2007 που δεν ακούστηκε ούτε στην Ελλάδα. Ωστόσο η επιτυχία του ''Gia'' εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να τις δίνει κάποιες ευκαιρίες για συνεργασίες εκτός συνόρων όπως με τον Γερμανό Schiller ο οποίος δύο φορές-το 2008 με το ''Destiny'' και φέτος με το ''Sunday''-της έχει δώσει την ευκαιρία να συμμετάσχει στους δίσκους του.

>>>από την Έλενα Παπαρίζου το 2005 με τη συμμετοχή της στον Ευρωπαικό διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision και την πρώτη θέση που κατέλαβε με το τραγούδι ''My number one'' των Χρήστου Δάντη και Ναταλίας Γερμανού. Το γεγονός αυτό αλλα και το ότι έκανε επιτυχία στην Σουηδία λίγα χρόνια πριν, με το συγκρότημα των Antique έκανε την Sony να την προωθήσει και παγκοσμίως το 2006 με τον ολοκληρωμένο αγγλόφωνο δίσκο ''The game of love'' που κυκλοφορεί σε Αμερική, Ευρώπη και Ιαπωνία. Την ίδια χρονιά το ''My number one'' φτάνει ως το νο8 του Hot Dance Music Club chart του Αμερικάνικου Billboard ενώ το single ''Mambo'' φτάνει ως το νο6 στα Club charts της Αγγλίας. Το album όμως δεν γνωρίζει καμία περαιτέρω επιτυχία ενώ εντύπωση προκαλεί το γεγονός οτι εκείνη τη χρονιά αντι η Έλενα να βγεί στο εξωτερικό να προωθήσει τη δουλειά της αυτή επέλεξε να τραγουδήσει στην Ιερά Οδό με τον Πασχάλη Τερζή. Όπως έχει δηλώσει η ίδια η Έλενα σκοπεύει να διορθώσει αυτό το λάθος με την προσπάθεια κυκλοφορίας ενός νέου αγλόφωνου δίσκο στο μέλλον.

>>>απο τον Σάκη Ρουβά το 2003 με την κυκλοφορία του album ''Ola kala'' στην Ευρώπη και στη συνέχεια την κυκλοφορία του single ''Dis lui''(Πες της) - ένα cover του δημοφιλούς τραγουδιού ''Feelings'' του Morris Albert - απο την Universal Γαλλίας. Αφού όμως δεν κατάφερε κάτι με αυτές τις κυκλοφορίες το 2004 συμμετέχει στον διαγωνισμό της Eurovision με το τραγούδι ''Shake it'' κατακτόντας την επιτυχημένη 3η θέση και φέρνοντας την Ελλάδα ξανά στις πρώτες θέσεις του Ευρωπαικού διαγωνισμού. Η δεύτερη προσπάθεια του στη Eurovision το 2009 δεν είχε παρόμοιο αποτελέσμα αφου η 7η θέση άφησε μέτριες εντυπώσεις και το διαγωνιζόμενο κομμάτι ''This is our night'' δεν ακολούθησε κάποια πορεία σε charts εκτος Ελλάδας. Το φθινόπωρο του 2009 αποφασίζει να κάνει μια νέα προσπάθεια εκτός συνόρων αυτή τη φορά όχι μέσω του τραγουδιου αλλα στον κινηματογρράφο ως ηθοποιός. Μετά απο κάποια χρόνια μαθημάτων υποκριτικής στο Los Angeles πρωταγωνιστεί στο θρίλερ ''Duress'' - μια παραγωγή του Πάρη Κασιδόκωστα - όπου αν και ακούει θετικά σχόλια για τον ρόλο του η ταινία δεν καταφέρνει κάποια αξιοσημείωτη επιτυχία εκτός συνόρων.

Και φθάνουμε στο σήμερα και στον εμπορικότερο τραγουδιστή αυτής της δεκαετίας στην Ελλάδα Μιχάλη Χατζηγιάννη. Αμέτρητες επιτυχίες, airplay hits, albums που γίνονται νο1 σε πωλήσεις το ένα μετά το άλλο, sold out εμφανίσεις. Τι λείπει για να συμπληρωθεί το παζλ της επιτυχίας; Μια απόπειρα για διεθνή αναγνώριση. Μόνο που ακριβώς όπως στις προηγούμενες περιπτώσεις ο καλλιτέχνης δεν προσπαθεί να αρχίσει κάτι καινούριο, αλλα να επεκτείνει την επιτυχία του απο την Ελλάδα στο εξωτερικό. Ο Μιχάλης είχε φέτος μια επιτυχημένη χρονιά με τους Onirama στο νυχτερινό κέντρο Rex και το καλοκαίρι όπως κάθε χρόνο έδωσε συναυλίες ανα την Ελλάδα. Λογικό είναι λοιπόν μετά απο μια γεμάτη επαγγελματικά χρονιά και η οποία ακολούθησε μετά απο πολλές παρόμοια γεμάτες επαγγελματικά χρονιές, να υπάρχει μια κάποια κόπωση στη φωνή και την επίδοση του. Αυτό που διαπιστώνει κανείς ακούγοντας τους τελευταίους δύο δίσκους του Μιχάλη είναι ένα εμφανές ''μπούκωμα'' στη φωνή του και δυστυχώς το ίδιο ακούς και στον αγγλόφωνο δίσκο. Και αυτό σε συνδιασμό με τα μέτρια αγγλικά του τραγουδιστή βγάζει ένα αποτέλεσμα που αδικεί τον ίδιο τον καλλιτέχνη στους Έλληνες fans του, πόσο μάλλον σε ένα διεθνές κοινό που δεν τον ξέρει και περιμένει πολύ περισσότερα απο το ξεκίνημα ενός ''νέου'' για αυτούς τραγουδιστή. Αντίθετα ο Μιχάλης τους προσφέρει την ''κόπωση'' του μετά απο μια χρονιά στο Rex. H διαφορά μάλιστα γίνεται ιδιαίτερα αισθητή στις διασκευές που περιέχει ο δίσκος απο παλιότερα ελληνικά κομμάτια του Μιχάλη όπως το ''Σ'αγαπώ/Not that you're gone'' ή το ''Αν μου τηλεφωνούσες/One in a million'' όπου οι διασκευές είναι φανερά κατώτερες και καταστρέφουν κυριολεκτικά την μαγεία του πρωτότυπου κομματιού και με τον ίδιο τον Μιχάλη να τα ερμηνεύει απλά διεκπεραιωτικά. Είναι κρίμα να σου δίνεται η ευκαιρία να προωθήσεις την - τόσο ωραία - μουσική σου εκτός συνόρων της χώρας σου και να το πραγματοποιείς με την σιγουριά της εγχώριας επιτυχίας σου. Φαίνεται είναι ''αγαπημένο λάθος'' όλων όσων προσπαθούν για διεθνή καριέρα τα τελευταία χρόνια.

Στα θετικά του αγγλόφωνου album του Μιχάλη οι ωραίες νέες μελωδίες σε αρκετά νέα κομμάτια όπως το ''Favorite Mistake'' το οποίο είναι και προσωπικό μου αγαπημένο απο τον δίσκο και είναι ίσως και το μόνο κομμάτι που βγάζει ένα διαφορετικό, πιο ''ευρωπαικό'' Μιχάλη απο αυτόν που έχουμε συνηθίσει - όπως θα έπρεπε να είναι η πλειοψηφία των τραγουδιών αυτού του δίσκου. Ίσως θα έπρεπε να το σκεφτούν για next single μετά το πρώτο επίσημο ''Everyone dance/Χέρια ψηλά''. Επόμενο αγαπημένο το ''In the middle of the night'' το οποίο είναι δυναμικό και με μελωδία που σου μένει.

Το album κυκλοφόρησε στις 13 Αυγούστου απο τη Universal Γερμανίας σε Γερμανία και Αυστρία ενώ αναμένεται σύντομα η κυκλοφορία του στην Αγγλία. Μέχρι στιγμής το πρώτο single ''Everyone dance'' έφτασε ως το νο90 του Γερμανικού itunes top 100 ενώ ο Μιχάλης έκανε κάποιες εμφανίσεις στα κρατικά κανάλια της Γερμανικής τηλεόρασης. Καλή επιτυχία στη συνέχεια να ευχηθούμε!

Ακούστε το ''Favorite mistake''!