Η κυκλοφορία που πολλοί περιμέναμε αυτή την εβδομάδα έγινε χτές. Η Δέσποινα Βανδή κυκλοφόρησε 3 σχεδόν χρόνια μετα την προηγούμενη δισκογραφική της δουλειά (10 Χ.Μ, 2007) το ολοκαίνουριο album της. Απο το εξώφυλλο και μόνο ''έβλεπες'' μια προσπάθεια της Δέσποινας να προσαρμοστεί στην πιο ποπ-ροκ περίοδο που διανύει η ελληνική mainstream μουσική σκηνή και να βγάλει ένα διαφορετικό μουσικό εαυτό. Τουλάχιστον έτσι φαινόταν. Τελικά χθές κυκλοφόρησε το cd με την Real news - αφου κανείς δεν πουλάει πλέον η εύκολη λύση είναι οι εφημερίδες, μαζί με το dvd της Ντόρας της μικρής Εξερευνήτριας, αλλά ποιός μπορεί να πει κατι αρνητικό στη Δέσποινα για αυτή την κίνηση της οταν μέσα στην χρονιά την ίδια πρακτική ακολούθησαν Πρωτοψάλτη, Πάριος και Παπαρίζου;ουδείς! - και φυσικά σπεύσαμε όλοι στα περίπτερα της γειτονιάς μας για να το αγοράσουμε - 4 ευρώ μαζί με την εφημερίδα- και να το ακούσουμε.
Δυστυχώς η διαφορετικότητα στο περιεχόμενο, η στρόφη προς ένα πιο προσεγμένο ρεπερτόριο, η διόρθωση των τραγικών λαθών των τελευταίων 5 χρόνων στο ρεπερτόριο της Δέσποινας δεν ήρθε ποτέ, όσο κι αν το εξώφυλλο σε προιδέαζε για κάτι τέτοιο. Ήχος που θυμίζει κακές 90s στιγμές, σε αρκετά τραγούδια άθλιοι ή απλά βαρετοί στίχοι και κάποιες προσπάθειες για κάτι καλό και διαφορετικό που χάνονται στον γενικότερο αχταρμά.
Απο τα 11 κομμάτια του cd, τα πραγματικά καλά που αξίζει να ακούσεις και βγάζουν μια διαφορετική Δέσποινα είναι δύο, τρία. Και συγκεκριμμένα το πολύ όμορφο κομμάτι του Γερμανού Schiller ''Sunday'' - που είναι ίσως και το καλύτερο κομμάτι του δίσκου, το ''Για άλλη μια φορά'' που φέρνει όμορφες μνήμες απο δεκαετία 80 και το ''Και πυροβόλησες'' σε στίχους της Ζωής Γρυπάρη που είναι ένα πραγματικά ωραίο λαικό κομμάτι.
Απο εκεί και πέρα υπάρχει το γνωστό όμορφο ποπάκι που ακούσαμε πριν απο λίγες μέρες απο τον Love Radio ''Κομμάτι απο την καρδιά σου'' και το οποίο θα προωθηθεί ως το επόμενο single της Δέσποινας, που όμως θυμίζει το προηγούμενο σουξέ του Φοίβου ''Γη και σελήνη'' και μάλιστα σε πιο ''βαρετή'' εκδοχή - αλλα οκ, με το συνεχόμενο παίξιμο στα μεγάλα ραδιόφωνα ως νέο single μια χαρά θα μας αρέσει - και το όμορφο ''Έρωτα θέλει η ζωή'' που πάλι πάει να κάνει τη διαφορά αλλα πάνω που πας να ''πειστείς'', σου βγάζουν το μάτι οι καραμπινάτες ομοιότητες με τα ''Παιδιά των δρόμων'' της Τσαλιγοπούλου. Καλή προσπάθεια και το ''Πάει πάει'' αλλα ο στίχος στο ρεφραίν το χαλάει.
Και κάπου εδώ αρχίζουν τα καρατσιφτετέλια που δυστυχώς δεν άντεξε ούτε αυτή τη φορά να μην τα βάλει σε δίσκο του ο Phoebus. ''Γυναίκες δυνατές'' και ''Αναπληρωματικός'' ρίχνουν το επίπεδο του δίσκου στα τάρταρα ενώ το χασάπικο με τον γαλλικό(!) τίτλο C'est la vie - άλλη μια μάταιη προσπάθεια για πρωτοτυπία που πέφτει στο κενό απο το επαναλαμβανόμενο ελληνογαλλικό ''σελαβί'' που ακούγεται κάθε τόσο και φτάνει το κομμάτι στα όρια του trash.
Για το ''Κορίτσι πράμα'' part 1 και part 2 δεν θα σχολιάσω παραπάνω...απέσπασε τόσο ''καλά'' σχόλια η πρώτη παρωχημένη και εντελώς εκτός εποχής στιχουργικά προσπάθεια του Φοίβου για τραγούδι με φεμινιστικό μήνυμα που έπρεπε να βγεί και δεύτερο μέρος;;;
Αναλυτκότερα...
Κοριτσι πραμα.....6/10
Πάει πάει.....8/10
Κομμάτι απ΄την καρδιά σου.....7/10
Αναπληρωματικός....3/10
Και πυροβόλησες.....9/10
Έρωτα θέλει η ζωή....7/10
Γυναίκες δυνατές.....3/10
Για άλλη μια φορά....9/10
C'est la vie....3/10
Sunday.....10/10
Κορίτσι πράμα part 2....3/10
Σε γενικές γραμμές λοιπόν η όλη προσπάθεια να πάει η Δέσποινα τον καλλιτεχνικό εαυτό της ένα βήμα παραπέρα, αρχίζει και τελειώνει σε τρία/τέσσερα τραγούδια. Ο υπόλοιπος δίσκος ή είναι μέτριος ή απλά είναι τόσο βαρετός και με τόσες επαναλήψεις, που απλά...δεν ακούγεται. Σάν σύνολο με επιείκια για τις καλές στιγμές όπως το ''Για άλλη μια φορά'' και το ''Sunday'' αλλα και για το πολύ καλό εξώφυλλο δίνω απλόχερα ένα 6,5/10.
Θα ήθελα πραγματικά πολύ να γράψω μια διαφορετική κριτική για την Δέσποινα και το comeback album της, αλλα κι αυτή δεν με βοήθησε καθόλου. Γιατί το να επιμένεις να τραγουδάς το 2010 τραγούδια σαν τον ''αναπληρωματικό'' είναι απλά καλλιτεχνική αυτοκτονία...Και επιτέλους γιατι συνέχεια Φοίβος;;; Οι εποχές των ''μεγάλων συνθετών'' πέρασαν πια, τα νέα παιδιά είναι αυτά που έχουν να προσφέρουν στην ελληνική μουσική με όρεξη και φρέσκιες ιδέες και οι πολυσυλλεκτικοί δίσκοι είναι αυτοί που κάνουν πραγματική επιτυχία σήμερα. Παρόλα αυτά η Δέσποινα εξακολουθεί - απο ότι φαίνεται - να ζεί σε εποχές δεκαετίας 90...Ως πότε;
υγ...για την ιστορία η Real News πούλησε 92.000 αντίτυπα, πολύ πιο κάτω απο τις αναμενόμενες έστω προσδοκίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου